К основному контенту

Լեոնարդ Քոհեն
(Կանադացի գրող, երգահան, երգիչ)

Հազարավոր համբույրների խորքում

Պոնիներն են վազում,
աղջիկներն են երիտասարդ,
դժվարությունները պատրաստ են հաղթահարման։
Ժամանակ ես շահում,
 հետոն՝ ավարտ,
վերջ հաջողության քո ժապավենին,
և  հիմա հրավիրված ես հաղթահարելու
քո անպարտելի ձախողումները։
Ապրում ես, կարծես, կյանքն իրական է 
հազարավոր համբույրների խորքում։ 
Ես փոխում եմ հնարքներս,
քարանում՝ տեղնուտեղս,
ես կրկին Բուգի սթրիթում եմ․․․

Կորցնում ես հիմքերդ
 և այդժամ
սահում գլուխգործոցի գիրկը։
 Գուցե, դեռ շատ կիլոմետրեր պետք է գնայի,
և կային խոստումներ՝ չպետք է պահվեին,
բայց ձեռք ես քաշում այդ ամենից,
 որ ողջ մնաս
 հազարավոր համբույրների խորքում։

Երբեմն, երբ գիշերն է դանդաղ, դժբախտ ու մեղմ
մենք հավաքում ենք մեր սրտերն ու հեռանում՝
հազարավոր համբույրների խորքում։

Սեռականով բավարարված
մենք համառել ենք ծովի սահմաններում։
Տեսա անօվկիանոսությունը.
իմ պեսները, 
որ սնվում են
անշունչներով։
 Ես հասա առաջմասային տախտակամածին,
օրհնեցի նավատորմի մնացորդները, 
այդժամ
ինքնակամ փշրվեցի
հազարավոր համբույրների խորքում։

Ես գովում եմ եկվորներին,
մանրէազերծվում,
ես կրկին Բուգի սթրիթում եմ։
Խորհում եմ նրանց՝ չընծայվելու մասին, 
իսկ քեզ ցուցված էր լինելը,
անգոչ միտքս քո մասին․
փաթեթում դուք ամբողջական եք 
և թերի՝ 
 մեր հազարավոր համբույրների խորքում
մոռացված անելիքներով։
Երբեմն, երբ գիշերն  է դանդաղ, դժբախտ և մեղմ,
մենք հավաքում ենք մեր սրտերն ու հեռանում
հազարավոր համբույրների խորքում։

Պոնիներն են վազում,
աղջիկներն են երիտասարդ
դժվարությունները պատրաստ են 
հաղթահարման։




Թարգմանությունը՝ Շ․Ասատրյանի
(Այս բանաստեղծությունն ունի հայերեն այլ տարբերակ)

Комментарии

Популярные сообщения из этого блога

ՄՏԱԾԵԼԱԿԵՐՊԻ ՀԵՂԱՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆ, ՔԱՐՈԶԻ ՊԱՏՈՒՀԱՆ Օվերթոնի «պատուհանը» մշակված մի մեխանիզմ է, որի միջոցով հասարակությանը կարելի է ընտելացնել անհանդուրժելի երևույթներին (անբարոյականությունից մինչև մարդակերություն)։ Այս մեխանիզմը կազմված  է մի քանի քայլերից, դրա կիրառումից  հետո ենթագիտակցությունը պարտության է մատնվում։ Դիտարկենք միասեռականության թեման։ Այն քննարկելիս առաջին արձագանքը, որը մասսայականություն է վայելում՝ դա ամոթն է, չնայած այս երևույթն ունի դարերի պատմություն։ Մեկ այլ տեսանկյունից՝ 20-րդ դարից մինչև մեր օրեր հասարակությունը հետևում է Օվերթոնի «պատուհանի» մեխանիզմին։ ԶԼՄ-ներն այս ծրագրի մի մասն են կազմում, քանի որ  միասեռականության թեման շոշափելիս այն շատ դեպքերում ներկայացվում է  հիվանդություն, իսկ արվեստի դեպքում արտիստիկ շեղում, որը նորմալ է ․ «անձը տաղանդավոր է և նրան ամեն բան թույլատրելի է»։ Ի հակասություն նախորդ օրինակի՝ շատ լրագրողներ իրենց նյութերում ներգրավում են միասեռականներին և զոհի հոգեբանությամբ հարցազրույցներ են հրապարակում։ ԶԼՄ-ները թիրախավորել

Լեռան ծաղիկ

Ի սկզբանե այդ ճանապարհին փակցված էր՝ «մի գնա», հենց դրա համար էլ գնաց։ Այդ առեղծվածային օրը մարդուն կարելի էր խոստանալ հավերժական ամեն բան, թվում էր, թե կկատարվի։ Այդ տարօրինակ օրը կարելի էր մազերը ներկել միանգամից յոթ գույն ու վստահաբար սպասել, որ  գլխիցդ ծիածան դուրս կգա։ Այդ տխմար օրը կարելի էր պարզապես բոլորին ասել, որ դու լիարժեք և վերջնական երջանիկ ես, ով գիտի, գուցե պատահեր մի այդպիսի հաջողություն։ Սկսվեց անձրև, այն պատահական, մեզը պահել չկարողացող մեծահասակի պես մեկ-երկու կաթիլ փստացրեց գետնին, որպես նախատակտ։ Կողքի ծառերից խշշոցը սողոսկում էր ու լցվում ականջի մեջ, ասես ուր որ է բոլոր սպանված կենդանիները կհայտնվեին ու կսկսվեր բնության վրեժն ընդդեմ որսորդների, կարծես սղոցված ծառերի արմատները ոտքերիցդ կբռնեին ու կախաղան կբարձրացնեին, քանի որ դու աներեսի պես, լկտիաբար եկել ես այնտեղ, որտեղ գրված է՝ «մի գնա»։ Թռչունները մեկը մյուսին իմաց տալով ներս եկողի մասին ծառից ծառ էին թռչում։ Թզենու վրա կային 2 կաչաղակ, բացել էին թուզն ու լափում էին հատիկավոր օշարակը։ Նրանց պետք չէր, թե ով եկ